Od Venus CD Marco

- Nie będziesz mi wredna poduszko uciekał. - wybełkotałam jeszcze półprzytomna. - Przez ciebie się nie wyspałam. - warknęłam. A Marco na to tylko przewrócił oczami i najzwyczajniej w świecie zepchnął mnie z siebie po czym znów poszedł spać. Oj ze mną sobie nie pośpisz. Udałam się na mały spacerek do kuchni skąd zabrałam szklankę, ale w oczy rzuciło mi się też wiadro. Moje oczy zabłysły, a w mojej głowie narodził się szatański plan. Przez parę minut debatowałam nad tym które naczynie wybrać, bo nie za bardzo wiedziałam czy być wredną czy jednak mu trochę odpuścić. Padło jednak na wiadro. Napełniła naczynie zimna wodą. A następnie z szatańskim uśmieszkiem na mojej prze piknej jadaczce udałam się na miejsce zbrodni. Jednym mocnym zamachem wylałam całą zawartość wiadra wprost na śpiącego sobie słodko basiora.

Marco?

Od Marco CD Venus

Obudziłem się z samego rana z niemałym bólem karku. Cóż... Spanie na kamieniach niezbyt mi służy... Ledwo co uchyliłem powieki, a ujrzałem na sobie głowę Venus. Tak słodko spała, iż grzechem byłoby ją wybudzić. A ze względu na to, że byłem stworzeniem dość wrednym to pierwszą myślą jaka mi się pojawiła w głowie, było nagłe strącenie wadery z mojego boku. Po chwili jednak rozmyśliłem się nie wiedzieć czemu. Czyżby odezwały się we mnie resztki dobrego sumienia? Możliwe... Delikatnie odsunąłem się by wywołać jak najmniej hałasu i aby Ven się nie zbudziła. Westchnąłem ciężko i przetarłem oczy łapą. Był środek nocy.
No to fajnie.
Udałem się cichaczem do mojego posłania. Ułożyłem się wygodnie i zasnąłem. Obudziłem się dopiero wtedy, gdy poczułem, że ktoś nade mną stoi.
 - Venus? - mruknąłem przez sen. - Co chcesz?

Venus?

Od Equela do Lonely

Oblizałem łapę z resztek tosta.
- Nic - odparłem z uśmiechem. Popatrzyłem na zewnątrz. Było może... około 14? Skwar. Wstałem od stołu, i wyszedłem na zewnątrz, nie czekając na to co powie wadera. Wyszedłem na zewnątrz. Od razu uderzył mnie skwar,  gorąc. Miałem ochotę zanurzyć się znowu w głąb domu Lonely, ale zbytnie narzucanie.... bez przesady. Tak więc z przymróżonymi oczami pobiegłem jak najszybciej w stronę wodospadu, gdzie zwykle przebywałem. Wdrapałem się na drzewo, i pod cieniem jego liści wciągnąłem zapach żywicy, traw, oraz wody, która nie była przesiąknięta stęchlizną. Dookoła pływały liście, razem z liliami wodnymi. Ten kwiat był jednym z moich ulubionych. Taki jakby... malowniczy. Oczywiście orchidee też są piękne, mimo, iż bezzapachowe. Gdy na nie patrzę, od razu staje mi przed oczami dzikie drzewo, porośnięte bluszczem w lasach równikowych, oświetlonych lekkim słońcem, a na pniu rosnący ten oto kwiat, skropiony wcześniejszym deszczem. Rozciągnąłem się, i... zasnąłem. Śniły mi się pola. Letnie pola o wschodzie słońca. Zboża, trawy.... i...
- Ał! - spadłem na ziemię i impetem. Było ciemno (więc niewiele co widziałam, i pamiętam też niewiele xD) gwiazdy świeciły gdzieś daleko na niebie... a mnie... dobiegł smród. Mój wyczulony węch szalał z rozpaczy. Zacząłem sie rozglądać szukając przyczyny. Oj, długo spałem ale... coś zaszumiało. Wychyliłem głowę zza krzaka, by ujrzeć... wilka. Chociaż nie do końca wilka. Wychudzone, niby bez sierści, białka zamiast oczu, cały pogryziony i... żarł innego wilka. Niefortunnie stanąłem na gałązkę. Chrupnęło. Trup podniósł głowę, i popatrzył na mnie wygłodniałymi oczami. Stanąłem jak wryty. Po twarzy przebiegł mu robak, a szczęka... ogólnie była bez skóry. W połowie.
- Eeeeee.... dobry piesek? - Trup rzucił się na mnie, ale jakoś udało mi się uskoczyć, po czym rozwaliłem go na kawałki, dzięki jednej z moich mocy, przy okazji ochlapując się krwią i innymi narządami. O mały włos nie zwróciłem tostów. Trza kogoś powiadomić. Ale najpierw... popatrzyłem na staw. Kąpiel.

< Lonely? Powracamy do TWD>

Od Venus cd Marco

-Jak u siebie powiadasz? - wymruczałam i dostrzegłam najcudowniejsze rzeczy pod słońcem. Capnęłam poduszki i znajdując sobie cieplutki kącik. Rozłożyłam poduszki i poszłam spać.
-Zostaw mi chociaż jedną. ;-; - powiedział i chciał mi zabrać jedną z poduszek. Ale zanim zdążył ją choć dotknąć ja przewróciłam go na moją poduszkową fortece.
- Za to że mnie zrzuciłeś i chciałeś zajumać mi poduszkę zostaniesz jedną z nich. - powiedziałam po czym się na nim położyłam.
- Co ty robisz? - zapytał trochę zdezorientowany.
-Śpię. - wyjęczałam już ledwo myśląc.
-Aha - mruknął po czym położył się wygodniej - to dobranoc. - ledwo usłyszałam i odpłynęłam do krainy Morfeusza.

Marco?

Od Marco cd Venus

Wadera powoli zaczynała mi działać na nerwy. Nie dość, że niosłem ją na swoich plecach to jeszcze miała czelność się ze mną mądrować?! O nie, tak się bawić nie będziemy. Uśmiechnąłem się sam do siebie pod nosem. Wiedziałem, że Venus już śpi, a co za tym idzie mogłem zrobić z nią co tylko chciałem. Tak więc bezceremonialnie podrzuciłem ją kilka razy po czym całkowicie zrzuciłem ją na podłogę.
W zamian usłyszałem tylko cichy jęk i moje imię oraz mordercze spojrzenie, które posłała w moją stronę.
 - No co? - spytałem.
 - Zrzuciłeś mnie!
 - Mówiłem, że to zrobię. - Podszedłem do niej i nachyliłem się nad nią.
 - Jesteś idiotą. - Powiedziała powoli się zbierając.
 - Ty też. - odgryzłem się tylko, na co wadera prychnęła coś pod nosem.
Mimo to, nie byłem aż taki zły i pomogłem jej chociaż wstać. Dzielnie maszerowała u mojego boku raz po raz przecierając oczy i wymawiając jakieś niezbyt miłe słowa pod moim adresem. Trochę też się przechylała na boki i o mało co nie wywróciłaby się na prostej drodze, ale to już inna historia. W każdym razie ja tam się bawiłem świetnie.
 - Idziemy do twojej jaskini bo jest bliżej. - Zadecydowała za mnie stanowczym tonem.
A że nie chciałem już jej bardziej podburzać to tylko się zgodziłem. Jakoś to przeżyję.
Wadera w mojej jaskini... Tego jeszcze nie było.
 - Panie przodem. - przepuściłem ją z pełnym ironii uśmiechem na co ona fuknęła coś w stylu podziękowania. - Czuj się jak u siebie. - Puściłem jej oczko.

Venus?

Od Venus CD Marco

Znowu leże na czymś mięciutkim. O Boże jak tu wygodnie... ale za to mną tu telepie... Chcąc nie chcąc powoli otworzyłam oczy. No i już wiem czemu mną tak rzuca...

- Gdzie mnie niesiesz? - wymruczałam ledwo słyszalnie.

- Do mnie no chyba, że wolałaś żebym cie tam zostawił?

- Nie... a teraz branoc. - i poszłam dalej spać.

- Od kiedy ja jestem twoją poduszką? - spytał lekko mną podrzucając. Na co zareagowałam tylko przestawieniem głowy na drugi bok.

- Od teraz.

- Zrzucę cie.

- Nie zrzucisz...
- Założymy się? - tego już prawie nie słyszałam.

Po chwili znowu przeniosłam się do krainy Morfeusza, całkowicie ignorując to co chciał dodać mój środek transportu.
<Marco? Moja wena mnie opuściła ;_;>

Od Lonely CD. Equela

Po nieudanym polowaniu, Equel zaczął domagać się tostów.
- Dobra, chodź - burknęłam z rezygnacją i ruszyłam w stronę domu. Wilk poszedł za mną.
~~~*~~~
Kiedy Equel usiadł przy stole, weszłam do kuchni. Wyciągnęłam potrzebne składniki na blat i zaczęłam je łączyć. Kiedy skończyłam, włożyłam dwie kanapki do tostera. Wróciłam do salonu ze szklanką soku i usiadłam na fotelu. Upiłam łyk i odstawiłam naczynie na stół.
- Jestem głodny - poskarżył się Equel, tonem udając małe dziecko.
- Trudno - odparłam. - Musisz być cierpliwy.
Basior wbił we mnie swoje spojrzenie. Wypiłam trochę soku.
- Czyż nie uważasz, że nie ładnie coś pić i nie podzielić się z gościem? - zwrócił mi uwagę.
Prychnęłam z irytacją. Jak ja go nie nawidzę...
- Przykro mi, soczek się skończył - przyznałam. Nie było to kłamstwem, naprawdę wylałam z kartonika ostatnie krople napoju.
- Ale mi się chce piiiiiiiiiiiiiić - zajęczał Equel.
Naprawdę zaczynał działać mi na nerwy. Westchnęłam ciężko i rzekłam:
- Będzie musiała ci wystarczyć kranówka.
Nie czekając na odpowiedź, ruszyłam do kuchni. Lampka na tosterze zapaliła się na zielono, tym samym oznajmiając, że tosty są gotowe. Położyłam ciepłe grzanki na talerz i dałam je basiorowi.
Wilk zaczął jeść tosty.
- I co, coś jeszcze dla pana? - zapytałam z udawaną troską w głosie.
<Equel? Sorki, trochę słabe, wiem...>